Γραφή και παραγωγή ήχου » Βιολί » Φίλιππος Δάγκας

Βιολί - Γραφή και παραγωγή ήχου

Το Βιολί έχει 4 χορδές διαφορετικού τονικού ύψους (σολ, ρε, λα, μι), πού χορδίζονται κατά διαστήματα πέμπτης. Καθεμία χορδή ή ακόμα και όλες οι χορ­δές μπορούν να χορδιστουν ένα ημιτόνιο χα­μηλότερα (Ιταλικά: scordatura) γιά την αναπαραγωγή συγχορδιών και φθόγγων πού συνήθως δεν είναι διαθέσιμοι.

Στη σύγχρονη χρωματική μουσική, αυτό το γεγονός δεν παίζει κανένα ρόλο. Ή χρήση μίας συγκεκριμένης χορδής γίνεται μέσω τού κανόνα: „sul G“, δηλαδή „στη χορδή σολ“. Ή τεχνική τού Βιολιού (καθώς και των άλλων έγχορδων) έχει ως βάση την τεχνική τού αριστερού χεριού και την τεχνική τού δοξαριού.

Ή τεχνική τού δοξαριού είναι κατά κύριο λόγο ή διέγερση των ταλαντώσεων των χορδών σύροντας τις τρίχες τού δοξαριού στις χορδές. Ή τεχνική των δακτύλων καθορίζει κατά κύριο λόγο το τονικό ύψος. Επίσης επηρεάζει τον χαρακτήρα τού ήχου (Βιμπράτο , Φλαζεολέτ , άρθρωση και τονισμό). Ή δακτυλισμοί είναι διαφορετική μεταξύ των τονικών περιοχών δηλαδή να ξεχωρίζετε ενδιάμεσα των θέσεων τού χεριού πάνω στη ταστιέρα τού οργάνου και των δακτύλων.

Μία ειδική τεχνική τής αναπαραγωγής ήχου είναι το φλαζεολέτ. Διακρίνουμε μεταξύ τεχνητού και φυσικού φλαζεολέτ. Ή διαφορά είναι λιγότερο ηχητικής απόψεως. Κατά κύριο λόγο είναι ζήτημα τής τεχνικής εκτέλεσης των φλαζεολέτς. Γιά την γραφή τού Βιολιού χρησιμοποιείται πάντα το κλειδί τού Σολ. Το Βιολί ηχεί όπου γράφεται δηλαδή ή γραφή αντιστοιχεί τού πραγματικού ήχου. Σχετικά τού φλαζεολέτ καταγράφεται σήμερα μόνο το πραγματικό τονικό ύψος. Και ή σχετική σημείωση είναι η ακόλουθη „o“. Ή διαδικασία αυτή ισχύει τόσο για το φυσικό φλαζεολέτ όσο και για το τεχνητό. Ή εκτέ­λεση αφήνεται στον παίκτη.