Ενορχήστρωση και φόρμα Φίλιππος Δάγκας

Εισαγωγή προς «Ενορχήστρωση και φόρμα»

Φόρμα στη μουσική σημαίνει επίσης, στοιχεία μίας σύνθεσης σε σχέση με τα άλλα να θέσει. Προϋπόθεση για τη μουσική διαμόρφωση είναι ή δημιουργία ορίων. Λοιπόν, ή διάταξη είναι σχετικά αυτού βασικό σημείο. Ή ύπαρξη τουλάχιστον 2 διαφορετικών στοιχείων είναι προϋποθέση. Αυτά τα στοιχεία, όπως π.χ. δομικά μέρη των οποιων ή σχέση μεταξύ τους να είναι διαφορετική. Και η ενορχήστρωση μπορεί να λειτουργεί ως «εργαλείο» για την ανάπτυξη και την αποσαφήνιση τής δομής. Μία πρόσθετη δυνατότητα για να αντιληφθεί ή δομή της σύνθεσης πιο καλύτερα.

Βλέπουμε οτι η ενορχήστρωση μπορεί να λειτουργεί ως δημιουργός μορφολογικής δομής και λόγου αυτου είναι ιδιαίτερα σημαντική. Και ίσως με τον Ρίχαρντ Βάγκνερ ανιχνεύσιμη. Στα έργα του Ρίχαρντ Βάγκνερ βλέπουμε τα δομικά μέρη να έχουν το δικό τους χαρακτηριστικό ηχόχρωμα. Με αυτο τον τρόπο λαμβαίνουν τα δομικά μέρη ειδικό βάρος. Τωρα, στη διαμόρφωση τής φόρμας η ενορχήστρωση κανει την αποσαφήνιση της δυνατόν. Μία πρόσθετη δυνατότητα για να αντιληφθεί ή δομή της σύνθεσης καλύτερα. Ομως πρέπει να ξεχωρίζουμε μεταξύ τής εξωτερικής αλλαγής και την αποσαφήνιση τής δομής.

Κύριο περιεχόμενο προς «Ενορχήστρωση και φόρμα»

Ή μορφολογική δομή έχει το αντίστοιχο της στην μουσική ιδέα. Λοιπόν, ή μορφολογική δομή είναι το εξωτερικό σχήμα τής σύνθεσης. Ενώ, ή μουσική ιδέα το περιεχόμενο. Και ή ενορχήστρωση μπορεί να συμμετέχει σημαντικά στην ανάπτυξη της.

Μπορεί να αποσαφηνίσει την μορφολογική δομή. Πιο συγκεκριμένα τα δομικά μέρη μίας σύνθεσης. Δηλαδή, κάθε δομικό μέρος μπορεί να είναι ξεχωριστά ενορχηστρωμένο. Επίσης, και ή συσκότιση μπορεί να λάβει μέρος στην ανάπτυξη τής δομής. Μέσω αυτής μπορούν να πραγματοποιηθούν μεταβάσεις. Με περισσότερη ή λιγότερη χρωματική αντίθεση. Μπορεί να διακρίνει και να ενώνει. Μάλιστα και σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.

Για αυτόν τον λόγο είναι δυνατόν να γίνουν οι δομικές αρχές ακουστές. Και το αντίστροφο είναι δυνατόν. Για παράδειγμα, 2 δομικά μέρη είναι ίδια. Αυτό μπορεί μέσω τής ενορχήστρωσης να „τυλιχθεί“. Δηλαδή, να μην είναι πια πραγματικά ακουστό. Σε ένα άλλο παράδειγμα είναι 2 δομικά μέρη παρόμοια. Ή ενορχήστρωση μπορεί κάθε δομικό μέρος να κάνει „ορατό“. Και στο επόμενο παράδειγμα είναι 2 δομικά μέρη διαφορετικά. Ή ενορχήστρωση θα μπορούσε να εντατικοποίηση τον ήχο.

Επιπλέον, μπορεί επίσης να κάνει την δομή για τον ακροατή κατανοητή. Ή κύρια λειτουργία της είναι ή ηχητική έκφραση τής δομής. Για παράδειγμα, μέσω τού ηχοχρωματικού χαρακτηρισμού των δομικών μερών. Ωστόσο, είναι δυνατόν με την ενορχήστρωση να εμπλουτιστεί μία σύνθεση.

Συμπέρασμα σε σχέση προς «Ενορχήστρωση και φόρμα»

Λοιπόν, στη μουσική μας [Συμφωνική World Music] ή δομή έχει ιδιαίτερο βάρος. Σκέψεις για την δημιουργία τής δομής μέσω τής ενορχήστρωσης είναι λόγω αυτού δυνατόν. Επιπλέον, κερδίζει ως διαδικασία μίας σύνθεσης ιδιαίτερο νόημα. Η ενορχήστρωση μπορεί να θεωρηθεί και ως οδηγός τής εσωτερικής λογικής καθε μουσικής σύνθεσης. Και επομένως σημαντικό „εργαλείο“ για τον σχηματισμό τής δομής. Λόγου αυτου θα πρέπει πάντα να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.