Βαθμιαία μείωση οργάνων - Φίλιππος Δάγκας

Ή παρτιτούρα διαθέτει τις προϋποθέσεις για την κατάλληλη εκτέλεση. Δηλαδή, την προσαρμογή τής δυναμικής. Ανάλογα των απαιτήσεων ενός έργου (μίας σύνθεσης). Η ενορχήστρωση έχει την λειτουργία πιθανές αδυναμίες των επιδόσεων να καλύψει. Με στόχο να μην προκύψουν καθόλου. Συνεπώς, ή ενορχήστρωση είναι ό πρώτος σταθμός στην αναπαραγωγή μίας σύνθεσης. Επομένως, ή ενορχήστρωση καθορίζει την επίδραση τής δυναμικής.

Προς „Δυναμική“, 2ο μέρος Προς „Δυναμική“, 4ο μέρος

Το Μεγάλο ντεκρεσέντο στα πλαίσια της "Συμφωνικής World Music"

Δυναμική η οποία είναι απόλυτα ενορχηστρωμένη απαιτεί ιδιαίτερη σημασία. Είναι ή βάση για εκείνη τη μουσική που δίνει έμφαση του ρυθμού. Μόνο, μουσική πού άμεσα στο νευρικό σύστημα δρα, δεν θέλουμε. Γιατί, ή δυναμική μπορεί τις αδιάκριτες δομές τού ήχου να αλλοιώνει. Μπορεί και την μορφολογική δομή τής σύνθεσης να ενίσχυση.

Το Μεγάλο ντεκρεσέντο

Το Mεγάλο ντεκρεσέντο επιτυγχάνεται με την προσαρμογή τής δυναμικής. Και την βαθμιαία μείωση των οργάνων. Το Mεγάλο ντεκρεσέντο στην ορχήστρα μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα με τη βαθμιαία μείωση των οργάνων. Θα πρέπει ή σειρά αυτή να ακολουθηθεί: χάλκινα, ξύλινα και έγχορδα όργανα.

Παράδειγμα: Το Μεγάλο ντεκρεσέντο

Ακολουθεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το Mεγάλο ντεκρεσέντο. Και ή συνέχιση του έχει ως παρακμή το „μικρό Tutti“.

Πρώτον, μειώνεται ή ένταση τού ήχου. Γίνεται μέσω τής ένδειξης dim. (diminuendo). Αυτό σημαίνει: σταδιακά όλο και πιο σιγανά. Σταδιακά μειώνεται και ό αριθμός των οργάνων στην ορχήστρα. Τη σειρά κατά την οποία τα όργανα "σωπαίνουν", ακολουθεί παρακάτω:

Ή διάταξη τής μείωσης των οργάνων:

1.Κατηγορία οργάνων: Κρουστά όργανα

• Τύμπανο

2.Κατηγορία οργάνων: Ξύλινα πνευστά όργανα και Χάλκινα πνευστά όργανα

• Ξύλινο πνευστό όργανο: Όμποε
• Χάλκινο πνευστό όργανο: Τρομπέτα

3.Κατηγορία οργάνων: Χάλκινα πνευστά όργανα

• Χάλκινο πνευστό όργανο: Κόρνο

Ας κοιτάξουμε ένα άλλο σημαντικό σημείο σε αυτή την παρτιτούρα. Τα Βιολοντσέλα, τα Κοντραμπάσα, ή Βιόλα και το 2.Φαγκότο με το μέτρο 88 αλλάζουν την τονική περιοχή. Ηχούν τώρα στη χαμηλή τονική περιοχή. Αυτό συμβάλλει επίσης στην εντύπωση τού ντεκρεσέντο.

Επίσης, ή αντικατάσταση τού μοτίβου παίζει ρόλο. Από 32ο (νότες) σε τέταρτες παρε­στιγμένες (με το μέτρο 91). Θα πρέπει ακόμη ένα να αναφερθεί. Και οι λιγότερο χαρα­κτηριστικοί χρωματικοί συνδυασμοί παίζουν ρόλο. Λόγω τον λιγότερο διαφανή ήχο τους. Συνεισφέρουν και αυτοί την εντύπωση τού ντεκρεσέντο.

Τεχνικές για την υλοποίηση τού ντεκρεσέντο:

1. Μείωση τής δυναμικής.
2. Μείωση των οργάνων.
3. Αλλαγή σε λιγότερο φωτεινές τονικές περιοχές των οργάνων.
4. Λιγότερο δραστήριους (ενεργούς) ρυθμούς.
5. Αποφυγή χαρακτηριστικών συνδυασμών ηχοχρωμάτων.
6. Χρήση τής κατάλληλης τεχνικής (π.χ. λεγκάτο).