104η Συμφωνία » Γιόζεφ Χάυντν » Ανάλυση Παρτιτούρας

Ανάλυση παρτιτούρας σημείο 02 - Μέτρο 13-16

Τα έγχορδα όργανα και ο ρόλος τους στην κλασική ορχήστρα

Η ομάδα των I. Βιολιών έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο μελωδικά. Δεν εγκαταλείπουν ποτέ τη μελωδία.

• Φουγκαλικά, κανονικά ή μιμητικά τμήματα. Κάθε όργανο έχει το δικό του σύνθημα και σε μια τέτοια περίπτωση η ομάδα των Ι Βιολιών πρέπει να περιμένει το δικό της σύνθημα.
• Τα I. Βιολιά μπορούν να παίξουν συνοδευτικό ρόλο.
• Τα Ι. Βιολιά παύουν και η μελωδία παραδίδεται στα πνευστά.

1. Κύριος ρόλος είναι ή εκτέλεση των μελωδιών
2. Άλλες λειτουργίες, όπως αντίφωνη, ρυθμική και αρμονική υποστήριξη
3. Ρυθμική-αρμονική υποστήριξη

1. Μελωδική λειτουργία: σχεδόν ποτέ μόνη της. Ως υποστήριξη για τα Ι. Βιολιά σε μονόφωνη, σε οκτάβες, τρίτες, έκτες ή σε συνδυασμό αυτών.
2. Δευτερεύουσες φωνές
3. Αρμονική συνοδεία
   • Ρυθμική ή με τη μορφή ενός αναπαυτικού τόνου
   • Συνδυασμένες μορφές ρυθμικής συνοδείας.
   • Για παράδειγμα, ως μπλοκ χορδών.
   • Επαναλήψεις
   • Ως αλλαγή ανάμεσα σε δύο φθόγγους.
   • Αρπεγγιζόμενες φιγούρες με τον τρόπο του μπάσου Alberti.

1. Μελωδική λειτουργία: πολύ σπάνια μόνο σε unisono tutti ή όταν η μελωδία βρίσκεται στο μπάσο. Σχεδόν πάντα μαζί με άλλα έγχορδα όργανα.
2. Δευτερεύουσες φωνές: λιγότερο συχνά από τη τα II. Βιολιά.
3. Λειτουργία αρμονικής υποστήριξης: όπως τα II. Βιολιά
4. Λειτουργία μπάσου: σε αυτή την περίπτωση η γραμμή μπάσου παίζεται σε δύο ή τρεις οκτάβες. Η Βιόλα παίζει πάντα στην υψηλότερη τονική περιοχή των μπάσων.

Συνήθως παρέχουν τη λειτουργία του μπάσου, ως εξής:

1. Μελωδική λειτουργία: μόνο σε μονότονα περάσματα ή όταν η μελωδία βρίσκεται στο μπάσο.
2. Λειτουργία Bass: κύριο καθήκον. Μπορεί να έχει ή να μην έχει ρυθμικές ομοιότητες με τις ανώτερες φωνές.

Ανάλυση παρτιτούρας σημείο 03 - Μέτρο 17-20

Παρατηρήσεις σχετικά με το Φαγκότο

Μεταξύ τού σολ και τού σολ¹ έχει το Φαγκότο ουδέτερο ηχόχρωμα. Λόγω αυτού είναι ευνοϊκό σε αυτή την περιοχή να ηχούν 2 Φαγκότα. Έτσι, θα μπορεί το όργανο να ακουστεί κα­λύτερα.

Προϋπόθεση είναι όμως να μην παίζεται ή μελω­δία από το Φαγκότο στο σύνολο της. Για να μη γίνεται το ηχόχρωμα του ιδιαίτερα ακουστά. Τής ένδειξης „σόλο“ στην παρτιτούρα δί­νε­ται ιδιαίτερη προσοχή. Αυτή σημαίνει ότι ο 1ος φαγκοτί­στας εκτελεί τη γραμμή.

Ανάλυση παρτιτούρας σημείο 04 - Μέτρο 27

Χαρακτηριστικά γνωρίσματα τής κλασικής ορχήστρας

Βασικά στοιχεία σε σχέση με την κλασική ορχήστρα: Το πιο σημαντικό πρότυπο για την ορχήστρα είναι ή ανθρώ­πινη χορω­δία. Ένα άλλο θα ήταν ή τρίο-σονάτα. Αλλά και χαρακτηριστικά γνωρίσματα τής Ιταλικής όπερας τού μπαρόκ.

Όπως, έντονες αντιθέσεις ή εξάρσεις στη δυναμική fz [ "Ιταλικά: forzato = „ενισχυμένο“ ], fp [ Ιταλικά: fortepiano = „δυνατα και αμέσως πάλι σιγανά“ ], sf [ Ιταλικά: sforzando = „μέ ιδιαίτερο τονισμό“ ]. Επίσης, και τα χαρακτηριστικά τής Πρώτης Σχολής τής Βιέννης.

Αρχή και τέλος ενός δομικού μέρους φιλοξενούν πολλά όργα­να. Περισσότερα από ότι τα τμήματα ενδιάμεσα. Συνεπώς, είναι ή έλλειψη μεσαίων ή βαθιών φωνών τυπικό. Δηλαδή, σε τμήματα με λιγότερες φωνές.