Βιολί 3/3 - Έγχορδα στην κλασική ορχήστρα - Φίλιππος Δάγκας

Ό διαχωρισμός των έγχορδων οργάνων κάνει μία πολυφωνική κατασκευή δυνατόν. Ό 1ος εκτελεστής παίζει την πάνω φωνή τού διαχωρισμένου αποσπάσματος. Ενώ, ό 2ος εκτε­λεστής παίζει την κάτω φωνή. Ό διαχωρισμός μίας ομάδας συμβαίνει κατά 2, 3 ή και 4 παίκτες.

Όταν είναι μεγαλύτερος από 2 πρέπει να συμφωνήσουν οι παίκτες σχετικά τής κατανομής των φωνών. Ό οδηγός τής ομάδας μπορεί επίσης να διατάξει τη διαίρεση. Μία άλλη δυνατότητα είναι η κατανομή τής κονσόλας με τις νότες. Ή οποία πρέπει να καθο­ριστεί από τον ενορχηστρωτή.

Παράδειγμα: Συνδυασμός συγχορδίας [ Έγχορδα–Ξύλινα πνευστά ]

Ή ηχητική επίδραση τής τρίφωνης λαβής είναι μόνο στο f [forte = „δυνατά“] ή sf [sforzato = „μέ απότομο τονισμό“] ιδιαίτερη. Και είναι σχεδόν πάντα προτιμότερο να στηριχθεί, μέσω πνευστών οργάνων. Το πιτσικάτο είναι επίσης στο p [piano = „σιγανά“] ή mz [mezzoforte = „μέτρια δυνατά“] αποτελεσματικό. Ιδίως σε συνδυασμό με τα πνευστά όργανα. Αλλά και χωρίς την ενίσχυση των πνευστών οργάνων.